Saçlarım dökülür hayatın tasına, çorbasına
kıyısından sıyırıp kalp kırıklarımı taşındım anavatana
yüküm omzuma ağır, eğilmiş boynum utancımdan
ne gram, ne kilo, ne de ifade edemeyeceğim tonlarla!
Geçmişten bahsedince tadım kaçar, yüzüm ekşir
bana öyle bakma, yüzümün coğrafyasında toprağım eskir
buradan başımız dik çıkabilirsek eğer, değer parmak uçlarımız arşa
güneşe dokunuruz inanırsak, kimsenin bilmediği bir renk daha var orada!
Kayıt Tarihi : 5.3.2017 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!