Yıllar Şiiri - Cevat Aydın

Yıllar neleri götürüyor,
İnsanın yüreğinden.
Ve neleri koyuyor yerine,
Neleri bir bilsen.
Çocukluğunu kaybettiriyor,
Yani hiç yaşamadan belkide.
En güzel yıllarını götürüyor,
Temiz olan, saf olan duygularını.
Bir baba çocuğunu kaybediyor,
Kaplan misali hayatın pençesinde.
Belki okurken, üniversitede,
Belki habersiz nöbet başında,
Ve belkide çatış
..........
..........