Yine günler, aylar geçti mevsimler döndü,
İlkbahar yaz sonbahar derken kış göründü,
Tüneksiz kuşlar vedasız geriye döndü,
Ömürden bir yılı daha götürdü yıllar.
Hayatı yaşarken her anı dolu dolu,
Öyle kısır döngü ki yaşamın yolu,
İnsan yaşarken anı, düşünmez sonu,
Bir kuş kanadıyla ansızın geçti yıllar.
Zamana meydan okuyan şu karlı dağlar
Hasreti çeken bilir sevgiyi seven anlar,
Kim bilir ıssızda kimler ne diye ağlar,
Gözpınarları da kurudu geçtikçe yıllar.
Bugün yarın diyerek boş şeylerle oyalandık,
Bir su gibi akarken zamanı hiç takmadık,
O bizimle aksa da ne hikmetse akmadık,
Çevirdik yüzümüzü bakmadan geçti yıllar.
Artık ne o eski biziz ne de eski bedenler,
Acı tatlı yaşanmışlıklar la yorgun yürekler,
Her başlayan yeni gün bir sonu bekler,
Koparılan takvim yaprağı gibi uçtu yıllar.
Gelince yolun sonu deriz ki hiç yaşamadık,
Oysa koca bir ömrü hovardaca harcadık,
Beraber başladığımızın, çoğunu uğurladık,
Bir ömrü harcadık, boşa geçti de yıllar.
24.12.2012/Adana
İbrahim Halil SipahiKayıt Tarihi : 17.5.2013 21:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Halil Sipahi](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/17/yillar-197.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!