Yıllar Şiiri - Şehri Karakaya

Soldurdu yaprağım dalından döktü,
Kuru bir ağaca döndürdü yıllar.
Hem boynumu büktü üstüme çöktü,
Gözümün ferini söndürdü yıllar.

Kışeyledi baharımı yazımı,
Dinlemedi hatırımı nazımı,
Bırakmadı hem tadımı tuzumu,
Çileler ekleyip sündürdü yıllar.

Gönül kapıları açamıyorum,
Müebbet yemişim kaçamıyorum,
Kırdı kanadımı uçamıyorum,
Virane damlara kondurdu yıllar.

Vicdansız bir kula beni yar etti,
Ömür geldi geçti gençlik te gitti,
Tak etti canıma yetti be yetti,
Hasret ateşine yandırdı yıllar.

Şu kara talihim yüze gülmedi,
Yalvardım yakardım yola gelmedi,
Yerden yere vurdu kıymet bilmedi,
Derdi dert üstüne bindirdi yıllar.

Dizlerim tutmuyor belim büküldü,
Kulak duymaz oldu dişim döküldü,
Kefenim biçildi taşım dikildi,
Ölmeden mezara indirdi yıllar.

Şehri Karakaya (04 Kasım 2010)