Yıllar Şiiri - Sevda Eyüboğlu

İlk, orta, lise derken nasıl da uçmuş yıllar
Daha 30 olmadan saça düşmüş ilk aklar
Ben ne zaman büyüdüm? nerede oyuncaklarım
Çocukluk yıllarımı şimdi nasıl ararım.
...İlk okula başlamam, ilk kalp çarpıntıları
Ne de kolaymış hayat, pamuk helva gibiymiş
Herşeyi basit kılan o çocukluk sihriymiş
Bir sabah uyanınca o büyü bozulmuştu
Kırmızı rugan papuçlar ortadan yok olmuştu
Ama çocuk ruhunu asla gömmeyecekti
İçindeki masum kalp birgün olmeyecekti
Yaşamın kuralı bu doğar büyür göçersin
Ah keşke şu zamanı durdurabilsem dersin
Geçmişle gelecekle oyalanırken kullar
Saatler kanat takmış birbirini kovalar.