Ana karnında idik, geldik fani pazara,
Kiminin namı artar, bazan gelir nazara,
İhtiyarlık devresi ilham olur yazara,
Bir de ömür tükenir, götürürler mezara.
Yıllar akıp giderken ömür sona yaklaşır,
Simsiyah duran saçlar, bakarsın ki aklaşır,
Eğri büğrü ol yollar bir gün gelir paklaşır,
Alemi sulayan rahmet, bulutlarda saklaşır.
Sedat, sen yaz yılları, yıllar akıp giderken,
Alemin sonu yakın,çarkta devran ederken,
Yıllar yılı kovarken, asırlar göçtü derken...
Bir de ömür son bulmuş, söyleme neden erken
(Borçka: 25.09.2003)
Sedat ÇakmakKayıt Tarihi : 17.7.2010 23:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/17/yillar-165.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!