Garip, hırçın ve çılgın
Okyanus kadar engin
Azıcık da dargındır sevdam.
Kader örmüş ya ağlarını bir kere
Çırpınmak, didinmek neye?
Bir yudum mutluluk için.
Benim sevdam ki bir mehtaptır;
Akşamlarla dirilen
Kimi zaman dalgalarıyla boğuşur
Asi Karadenizin.
Mekanım;
Ölümün kol gezdiği kuytuluklardır.
Kimi zaman uçurumlardan,
Kimi zaman mutluluktan uçarım.
Ateş böcekleriyle dans eden,
Yol yordam bilmez bir aşığım.
Behey acımasızca akan yıllar!
Sizlere hükmetmekte sevdam…
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 21:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevzat Dişçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/15/yillar-115.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!