Yıllar Şiiri - Hüseyin Yalçın

Hep çıkmaza varır düştüğüm yollar
Heybemde sadece acı ve sızı.
Saçımızı böyle ağartan yıllar
Neden ağartmıyor bu bahtımızı?
****
Vurgun yedi hayat bir karış suda
Dağlar denizlere bent olmadı hiç.
Gül oldu soysuza çiçek oldu da
Bir dikeni bile bend’olmadı hiç.
****
Ceyhan’a özenip aktı seneler
Dönmedi bir daha dönmedi geri.
Şekilden şekile büktü seneler
Kah bir veli oldum kah bir serseri.
****
Yıllar; Hayatımda yılan oldular
Yıllar; Ceplerimde zehirli akrep.
Yıllar; Takvimlerde yalan oldular
Yıllar; Yitirdiğim gençliğe sebep.
****
Hep çiğnendi ömrüm kör gecelerde
Gündüzler yollarıma pusu kurdular.
Ben beni aradım bilmecelerde
Silahlandı harfler beni vurdular.
****
Dedim ya kırk yıldır ezdi seneler
Bir hayali bile haram ettiler.
Taş olup beynimde gezdi seneler
Dağ gibi gönlümü verem ettiler.
****
Yıllar son bahar yıllar kış bana
Görmedim baharı görmedim yazı.
Anladım,anladım hayat boş bana
Aah.. Sen de olmasan “teyzemin kızı”!

10.02.1998
Elbistan