Yıllar Şiiri - Barış Karagöz

YILLAR
Ta nerden nereye ta iki bin bire
Yedi yaşında başladı uzun serüvenimiz
Zorlu,engelli bu uzun yürüyüşümüz
Hayatı öğrenmeye gidiyorduk
Önceleri zor geldi bize okul; hapis gibi
Sevdirdi okulu bize öğretmen, öğretti
Sevdik o küçük yüreklerimizle birilerini
Çocuk aşklarıydı
Bahar yağmuru gibi
Biranda olup bir anda bitiverdi
Ata’yı tanıdık orda koca bir devrimciyi
Hayatın zorluklarını öğrendik
Sevdik, sevildik, güldük, ağladık
Bir başkaydı okul yılları
Artık büyümüşüm yaş on altı
Yaşanmamış gençliğimin henüz yarısı
Ne güzeldi çocukluğumuz geçip gitti
Bitmesini istemezdi yüreğim
Anardım o günleri şiir yazardım
Kopardı içimden bir şeyler acı acı
Sevinç mi kederden mi mutluluktan mı
Yaşlar akardı gözlerimden
Öğretmenlerimi düşünürdüm
Sevdiğimi sevdiklerimi düşler dururdum
Yalan doğru eleştirirdim
Sorardım kendi kendime
Unuttunuz mu Barış’ı
Defalarca sorardım
Ama..
Cevabını bende bulamazdım

Barış Karagöz