Defterimin arasında kurumuş bir papatya
O en güzel günlerimin cılız bir hatırası
Beyazları sararmış papatyanın
Yerle bir olmuş bir geçmişin
Ağlattığı sayfaların ölmüşlüğünü seyrettim
Birer birer canlandılar sanki..
Yeniden aynı heyecanı hissedemesem de
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Tebrikler Sayın Yazar. Yazar diyorum çünkü nesir tarzında yazılmış çalışmanız, öykü dili sizde ağır basıyor gibi en azından bu eserinizde.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta