Gece…
Karanlık…
Soğuk, belki de sıcağımsı bir soğukluk…
Kışın son demleri
Ve ilkbaharın habercisi ılıklık gecelere hâkim.
Saatler de bir saat ileri alındı ki
Artık günü daha da doyasıya yaşamak herkese hediye…
Güneş sabahın altısında göğe doğru süzülürken
Yatağındaki sıcaklığa teslim olan ben,
Düşüncelerden kendini kaldıramazken
Uykulu gözleri buğulu…
Sarkacında hayatın gidip gelmek.
Günler uzaklaştıkça senden
Anlarsın ki
Günlerin uzaklaşması aslında
Ellerine bırakılan yaşanmışlıklardır…
Ki yaşanmışlıkların elle tutulur hale gelmesi
Aradan geçen yılların çokluğu ile değil
Yaşananların ve bunlardan çıkarılan derslerin
İsabetli sonuçlar doğurması ile mümkündür…
İlk güneş ışığı geceye inat…
Sabaha yazılmış ayaz…
Sırtında yıllanmış(!) acıların acımasızlığı…
26.03.2007 / 01.24
Serkan CanbolatKayıt Tarihi : 10.5.2007 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yıllınmış acılarda
sen yoksun yanımda
ne olur gl artık kollarıma
ağlarken bile
titriyor sesim
boynum bükük
bekliyor seni kalbim
TÜM YORUMLAR (2)