Yıllanmak başa belaydı Şiiri - Gencay Co ...

Yıllanmak başa belaydı
Kalırdın sofralarda tek başına
Ne yediğini bilirsin
Ne yemediğini
Arkadaşların cennetlerinde
Sen yedeklerde beklerdin
Son dakikanın adamıydın
Düdük ne zaman çalacak
Hiç bilemezdin
Kendi memleketinde
Yabacı kalırdın
Debelen dur
Dilini bilmediğin
Sesini duyuramadığın
İnsanların arasında
Sıtmalı bir sancı tutardı
Kalan geleceğinde
En çok gitmelere sevdalanırdın
Son kalan yaprak inadını
Sofrada tek başına
Yürekte tek başına
Uçurum kırışıklıklarda bırakırdın
Asla biz eğilmiyorduk
Yıllandıkça zaman eğiliyordu
Önümüzde saygıyla
Adın
Tadın
Tuzun
Sadece andın
Sonunda geçip gidiyordun
En çok koyanıysa
Sonda tek başına olanıydı