Yılkı Atları Şiiri - Murat Altun

Dışarda fırtına
Dışarda tipi
Tozduman heryer soğuk var..
Saçaklarda buz heykeller asılı
Kar taneleri kudurmuş nefes aldırmıyor
Berilerde morarnış,
Üşüyen ayaklar var.......

Etraf tozduman....etraf ürkütücü
Islık çalıyor gece
Ezik duygularıma.
Mazlumların eyvanı çökük, perişan...
Acı dolu feryatlar yükseliyor göğe
Kan ağlayan gönüller var.....

Karanfillerim donmuş,geleceğim yonulmuş
Vicdanlar kapkatı
Buz kesilmiş suratlar...
Kaba cellat,
Ölüm kırbaçlarını indiriyor bedenlere.
Barış güvercinlerinin kanatları yırtık,kopuk
Medeniyet adına
Tetik çeken katiller var....

Heybetli erciyes dağından şehre inmiş,
Yılkı atları.
Bakışları isyankar,
Yeleleri diken diken
Terkedilmişliğin,
İtilmişliğin acısıyla
Bir başka kişniyorlar bugün.
Sadakat ne... ihanet ne.. zulum ne...?
Çağdaşlık ne... soysuzluk ne... acı ne...?
Hesap soran yığınlar var...

Dışarda fırtına
Dışarda tipi,
Gözyaşı,ızdırap var.
Nara atıyor yılkı atları bugün kovuldukları düzlüklerde...
Çığ düşürüyor şehirlerin üstüne..
Kanayan yürekler var.

Murat Altun (2004-Ordu Çaybaşında yazdım.Başörtüsü mağdurlarına ithafen)