Meydan bırakır mıydık sandın evlat,
Dört nala koşarken biz
Yılkıya bırakmasaydılar…
Aşkın bilgeliğine sığınıp
Toynaklarımızdan vurmasaydılar…
Doru yelelerimiz rüzgarsız kaldı ve
Kısraklarımıza gelince;
Her sabah kayboldular...
Bulutlara değdiremedik çünkü
Yağız rengimizi örttüğümüz
Kundaktaki bebekleri
Ve dahası
Ellerine kalem tutuşturduğumuz o çocuklar,
Kısraklarımızın sırtında,
Kahpece vuruldular…
Kayıt Tarihi : 11.2.2015 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!