Yılkı Şiiri - Ahmet Özer 3

Başı bozuk bir yılkı atıyım iz bilmem dağında
Dur durak da bilmem
Sevda yangınlarında can vermedim
Buzullarında üryan gezdim
Yeri geldi kurtlara diş biledim kör kuytularda
Siper ettim gövdemi
Yeri geldi utandım
Ruhumdan bir parça bıraktım
çıplak kayalara
Ben bir yılkı atıyım dağında
Ot bitmez çiçek tütmez
Senden çalarlar beni namussuzlar
En bereketli baharlarında
Tüylerim diken dikendir
Telaş içindeyimdir ulu ortalarda
Rüzgarların afyondur kulaklarıma
Çiğnedikçe kendini yitirir
Deler geçer bütün duyduklarımı
Canhıraş bir kıyım bu
Sana sığınmak ne dönülmez
Hesaba gelmez şeymiş.
Artık bir yılkı değilim