Yılkı Şiiri - Çağrı Öztürk

aşklarım
azat ettiğim yılkı atlarım
doludizgin uzaklaşıyorlar benden
peşleri sıra bakınıyorum
vakur, çaresiz

kışı bitmiyor çetin hayatımın
yazı geldiğinde belki çok geç olacak
hatıralarıyla avunup duracağım
çerçeveler boş kalacak

misal esmer ütüyü hiç beceremeyecek
hep turuncu diş fırçası kullanacak sarışın
kumral, rakıyı ne yapsa sevemeyecek
saçlarıyla oynandığında uyuyacak kıvırcık

ben ise yalnız yaşadığım evimde, günlerimi
kendime cevabını bildiğim sorular sorup
yanıtlamamakla geçireceğim
susacak, susacak, susayacağım
bir kadeh armagnac içeceğim
bir sustum mu konuşmak nedir bilmeyeceğim
vedalarıma şahit olanlar
ağlattığı kadınların gözyaşlarında
boğuldu diyecekler