Yılın Son Şiiri Şiiri - Hasan Varol

Yılın son şiiri karla kaplanıyor
Oysa güneyde ısınan güneşle, dalda
Kızarmış portakal turuncu yanıyor
Böcek, kanatlarını köpürterek dolaşıyor
Kumsalda

Yılın son şiirini cebine indiriyor
Sancılı kanamalı yüreğiyle bir kız bulvarda
İşportacılar yoksul halka bir şey satamıyor
Gün, ufkunu kaybetmiş serseriler gibi
Sokakta

Yılın son şiiri aklını başına topla diyor
Tırnaklarını yiyorsun ha bire ellerin başını yolmada
Bir karanfil alsan yola koyulsan olmuyor
Giden günle ömrün bir saat zembereği gibi boşalmada

Yılın son şiiri bu dalıver kuru kahveciye gir
Brezilya kahvesiyim de ince ince un gibi çekil
Şiir de neymiş, sat anasını köpüren kahve gibi
Şeker karıştır içine içilirsin iyi gelir.

Hasan Varol

(Yeni Biçem dergi, sayı 32)