Yılgınlık Şiiri - Murat Gezici

Yılgınlıklarımla geldim sana,
Bak kapındayım…
Biliyorum sen hala beklemedesin beni,
Desem ki gel, bilirim gelirsin…
Desem ki geldim, bilirim ki sevinirsin…
Sensiz bıraktım bedenimi,
Bilirim ki hak etmedim çünkü seni.
Geceleri yıktım üstüne,
Geceleri öldürdüm seni.
Geceleri aldattım yalanlarla,
Bir dolu ihanetle seni.
Bilirim ki gecelerde beni beklersin,
Bilirim ki gelsem, sen gelmezsin…

Kapını çalsam, Bir gün ellerimde çiçekler…
Desem ki ben geldim,
Desem ki bak buradayım.
Desem ki…
Desem ki…
Artık seninim,
Bilirim sadece gülersin gözlerime,
Bilirim ki tutmazsın bıraktığın ellerimi.
Zor dönüş bu bilirim ama,
Ama seni isterim…

Tutsam ellerinden hiç bırakmasam,
Alıp kaçsam seni herkeslerden.
Anamdan, babamdan bile…
Bilirim, bilirim ki gelmezsin…

Yine bahanelere gizlenirsin,
Yine bana gelmezsin….
Koca bir hayat sensiz olacak gülüm,
Çat kapıların olmayacak bilirim,
Sensiz kurulan yuvamda yerin yok bilirsin,
Ama bilmem ki neyi beklersin…
Bilirim ellerine dokundurmazsın,
Bilirim gözlerine baktırmazsın,
Dönüşüm yok sana bunu da bilirim,
Bilirim ve seni hep beklerim.

Aldın aşkımdan bir parça,
Bilirsin, ben hep paramparça…
Bilirim sesin çıkmaz senin,
Gecelerde ağlarsın…
Gözlerinden dökülür ağladıkça,
Bilirim yüreğine damlar her damla…
Bilirim canını yakar.

Bilirsin inadım kurumaz sana dönemem,
Bilirim, sensiz olunmaz, sensiz de ölemem…