Yılgındı Şiiri - Mehmet Bor

Yüzüme bakmadı sorunca,
Neyi vardı bilmiyordum.
Çok ama çok dalgın..
Gözlerinin feri sönmüş,
Avurtları çökmüştü.
Kısacası,Yılgındı.

Etraftan öğrendim.
İyi gitmiyormuş hiç bir şey
İhtiyaçlara yetişemiyor..
Her geçen gün,
Bir öncesinden çileli
Umutları,umutsuzluğa
Çaresizlik,naçarlığa
Naçarlık,parçalanmaya,
Gebe kalmış.

Önce,eşi
Sonra çocukları
Ayrılmışlar evden.
Hazmedememiş olanları
Dönmüş kendi içine
Gözlerinin feri sönmüş
Avurtları çökmüştü
Bir topak kalmıştı.
Kısacası, yılgındı.

27.10.2003
Mehmet Bor