Yılgın Yüreğim Şiiri - Hazan Altun

Hırçın aşkların en deminde,acısımıydı bizdeki tutku.
Koru harlı,şiddeti yıkıcı,vuslata pek yakın.
Limanımdın! ! ! attığım demir pas tutmakta habire.
Eyvah! ! !
Her gün biraz daha koparak yaklaşmakta kahrolası hüsran...
Yağmur damlalarına gizledim seni.
Bulutların grisine sarmaladım bizli hayalleri.
Her yüreğime yağdığında gizledim gerçekleri.
Ölüyorum yürek sızım,unuttum geleceği.
Ne dünü,nede yarını anlamadım,anlayamadım.
İmkansızım,yorgunum,küsmüş bi kere bana bahtım.
Çaresizliğin girdabında şimdi alın yazım.
Çürümeye döndü gözçevrem,gülüşlere uzağım.
Bu veda değilde ne yarab,sanki cehennem azabı.
Gözümde yok bir şey,yıkıldı gönlümün dağı.
Zindan,hücre oldu dünya,hazanda sevdamın bağı...
Kor gibi çöktü içime,hasretinin gazabı..
Yılgın geceler üstüme abanıyor....üşüyorum
Kapasam gözlerimi,kabuslar bırakmıyor.
Yatak soğuk,gece bıkkın,yine yağmur yağıyor...
Kaskatı kesildim! ! tut elimi ne olur ölüm bana geliyor...
Moraran ellerim boşlukta,tut bırakma! ! ! bizi! !
Beni kaybetmeden....tut ucundan yılgın yüreğimin! ! ! .....