Durdum da kendi karanlığımda kendi yazımda
Seni düşündüm akmayan ırmakları
Elime dokunan boşluğu aldım yazdım
Yalnızlığı üzüncü kan-kırmızı bir akşamüstünü
Bir akşamüstünü dalgın gözlerime…
Kuşların ve her şeyin geçip gittiği bir yazdan
Irmakların suyundan yıkanan ovalardan
Seni aldım yüreğimin ortasına
Söyledim, bağırdım, yazdım duymadılar
Kaldım gün- ortası bu bitimsiz karanlıklarda…
Kasım–1971
Beşiktaş-İst.
Kayıt Tarihi : 26.3.2009 07:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!