1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Geceleri hüzünlenirim hep
Yaşam kuru yaprak gibi sürükledi sonsuza
Dokundu omzuma kumru elleri
Yıldız doldurdum ceplerime sevinçten
Yüreğim dörtnala şahlandı
Yüzünde çizgilerin hoşgörülü yumuşaklığı
Zamanın durmasını sütçü beygiri kadar
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta