1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Geceleri hüzünlenirim hep
Yaşam kuru yaprak gibi sürükledi sonsuza
Dokundu omzuma kumru elleri
Yıldız doldurdum ceplerime sevinçten
Yüreğim dörtnala şahlandı
Yüzünde çizgilerin hoşgörülü yumuşaklığı
Zamanın durmasını sütçü beygiri kadar
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta