Yıldızsız Mahpusluk Şiiri - Galip Sinecikli

mevsimler astım yokluğundaki her gece
göz yaşlarımla yıkanan
doğmayan güneşlere

ömrümde yaşamadım
kış ile yaz arasındaki mevsimi
her mevsim benim için
yaz ile kış arasıydı
düğünlerde halay çektiğim
ucu düğümlü mendille sildim
çağlayan misali boşalan gözlerimi

örneğin
mahpusluk korkusu hiç girmedi içime
ama
kokusunu ciğerlerime çok çektim
parmaklarımı yakan
kısa Samsun dumanıyla birlikte

bugün güneş ranzama sanki sıcak doğdu
havalandırma sıramda attığım voltam
sanki daha bir uzun geldi bana
kordonda yürür gibi
Urfa’lı Ali söylerken türküsünü
“Mapushane çeşmesi yandan akıyor yandan” diye
daha bir yanıktı sesi sanki
bu mahpus damına girdiğim günden beri
hiç bu kadar huzurlu olmamıştım
ya mahpusluğa alıştım
ya da mahpushane bana
hani sen benim gözyaşımda gizliydin ya
dün gece onu da düşürdüm
belki ondan böyle güzel her şey bir anda
haa bir de tavşan kanı çay demlediler ki hiç sorma
ilk defa içer gibiydim buranın çayını
özlemişim çay tadını
gözyaşımda seni yitirdikten sonra hissettim

_______ Ah gözlerinden yıldızların parıltısını çaldığım
_______ Ah saç tellerine uçurtmamı bağladığım
_______ Ah bir busenle binlerce yaramı dağladığım
_______ Ah bir an yokluğuna günlerce ağladığım

içinde yağmur sonrası bir serinlik hissedersen
en yangın bir gecenin
en sota yerinden gelen
kaldır başını gökyüzüne bak o an
bir yıldız seç kendine
eğer ki
o seçtiğin yıldız bir anda kayarsa
karanlığın içinde sonsuzluğa doğru
işte o an
işte o an güzel kız
o seçtiğin yıldız gibi olacağım ve
kayıp gideceğim ben de
tıpkı o yıldız misali meçhule

bu gece anladım
yıldız /sız/ geçen
bu mahpus geceler tüketmiş beni

www.radyoturuncu.com
[email protected]