Yıldızsız Hilaller Şiiri - Abdullah Oral

Yıldızsız Hilaller

Aydın bir gökyüzünün
Bekleyişinde idi bebekler

Bazen yaşama şiir olan şehirler
Kendi bakışlarından korkar yüzlerini değiştirirler
Sınıf duvarlarına asılan ferman netliğinde.

Yine analar ağlamakta
Gecenin damarsız bir vaktinde
Yine yıldızlar koparılmakta gökten

Güneşten yüzünü saklayanlar
Dolaşıp durmaktaydılar
Yoksul semt kaldırımlarında
Adlarına adlanarak çocuklarımızın

Yıldızsız hilaller kuşatmış geceyi
Tecavüze uğrayan ülkenin bakireleri
Ölü bedenlerini sundular,
kana susamış köpeklere.

Yoksulluğun kırıldığı yerden
Tutuşur direniş türkülerim
Gene yollanır yeniden başlangıçlara..

Yüreğimizdeki isyan ve sevdalarımız. Ekim 1999