Yıldızsız Geceler Şiiri - Asya Yıldız

Yıldızsız geceler varma üstüme, kaldıramam;
Yığılır kalırım altında, taşıyamam karanlığı.
Tutunur kirpiklerimden, salınır yaşlarım geceye;
Kanar yüreğim, sızlar dudağımda ismin, uyuyamam.

Hey, gel de süzül kara gözlerimden içeri şimdi;
Bu gece hüküm senin yıldızsız geceler gecesi!
Umudunu kesti, efkarı çarptı ve yansıdı tenime;
Parmak uçlarımda yalnız raksettim, nerde sevgili?

Seni çizer karanlığa elim, döker mutluluğu içine;
Uzun uzadıya bulanıp geceye, uykumu yitirdim.
Saplanıp kaldı bakışlarım, duruldu dalgalarım;
Çekip dizlerimi göğsüme yanarım yıldızsız gecelerde.