Ellerim gezinmiş sanki tüm evreni ellerinle
Gözlerim takılmış uyuyan kapalı gözlerine
Düşlerim koşmuş hep saçına çarpan güneşe
Sabaha kadar konuşur gibi gök dolu kalbinle
Mesafeleri gözlerinden alıp dökebilmek kağıda
Bir rüzgar gibi dolaşabilmek teninde ve saçında
Notalar can çekişir oldu gözlerinde ki her ağıda
Bu denli güzel olmasan gök dolabilir mi soluma
Tek seferlik ömürde yegane arzuhalim olsa
İçim senden gelen bir saudade ile kalsın isterim
Gök gözlerimden fışkırabilir tam da o anda
Her yere uzanabilirim artık korkusuzca o yolda
Sesin en güzel ezgilerden zerkedilse içime
Bilirim ben her ezgide adını sayıklarım dilimde
Güneşin doğuşunu döksek sevgimizin üstüne
Her daim tatlı bir sıcaklık doğsun üstümüzde
Göğsümde saklı kalmışsan sabr-ı sükun eylerim
Her şeyin içinde bulabilsem bile kendimi
Gözlerini göremeden ben kendimi neyleyim?
Kayıt Tarihi : 29.12.2019 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!