Gecenin karanlığında yankı bulan adımlarımda kaybolan umutlar var.
Her adımda derinleşen bir yalnızlık içinde, sonsuz bir sabahın hayalini yitiriyorum.
İçimde kırık dökük duvarlar,
bir zamanlar sevdanın gölgesinde
inşa ettiğim hayallerin kalıntıları...
Her geçen an, bir ömür gibi geçiyor.
Gözlerimde hüzün,
dudaklarımda kırık bir dua...
Zamanın ağır elleri; beni terk eden,
unutan elleriyle silip süpürüyor her şeyi.
Bir anlık bakışlarda kaybolan bir sevgiyi, hüsrana dönüştüren yıldızlar...
Ve ben, hala aynı gecede,
aynı karanlıkta, kaybolmuş bir çığlık gibi yankılanıyorum.
• Esma Canyurt
Esma CanyurtKayıt Tarihi : 28.4.2025 00:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!