Yıldızlı Bir Gece...

vakit o vakit geldi çattı zaman
durmasını da bilmiyor koşmasını da saniyeler
hüzünler sabitlenmiş dibinde oturan bır düşdü gölgeler,
bereket gelir dayanır gözlerinde ki yaşlara
bakarsın dumanın gibi havaya karışmış serseri bır ırmak gibi akmakta
sen kaybolan odaların da beklemektesin sevdiğini
geceyi yanlız izlemektesin,
gökyüzündeki yıldızları saymaktasın bir-iki
hangısı kayboluyorsa sende o kaybolan odalarına hapsediyorsun,
hangisi parlıyorsa sen kapılarını açıyorsun
hangisi sana doğru yakınsa sen bil ki
elini avucuna koymuş sımsıkı kavrıyorsun,
birden özüne dönüp bakıyorsun ki
gidişleri sabahı karşılamak için yıldızlar da seninle birlikte kaybolmuşlar,
saniyeler de geçmiş; elinin içindeki oteden kalma bir sıçaklık da yok olup gitmiş...