Yüz binlerce ışık içinde yüzerdi.
Kara bulutun yorgun yıldızları
Onlar son pembeleriydi ilk kalp atışlarının
Kokusunu yitirmiş bir ilkbaharla
Ağır ağır inerken damlalar
Toprağa mı, denize mi, bilmeden.
Yağar dururdu saatlerce aralıksız
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
