Yüz binlerce ışık içinde yüzerdi.
Kara bulutun yorgun yıldızları
Onlar son pembeleriydi ilk kalp atışlarının
Kokusunu yitirmiş bir ilkbaharla
Ağır ağır inerken damlalar
Toprağa mı, denize mi, bilmeden.
Yağar dururdu saatlerce aralıksız
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
