Yıldızların Altında Şiiri - Cengiz Yazıcı

Bir aya baktım, birde güneşe,
Sana benzettim parlıyorlardı.
Elimi uzattım, yakalayamadım,
Sen gibi uzaktan bakıyorlardı.

Güneşe susamış, küskün yıldızlar,
Ona bakıp yalvarıyorlardı.
Kavurucu sıcaklığını,
Bir can simidi sanıyorlardı.

O kadar masumdu onlar,
Gök yüzünde yanlızdılar.
Onun kadarda büyük değildiler
Karanlıktaysa bir noktaydılar.

Ama parlamalı ışık almalıydılar,
Bunun için ona mecburdular.
Yer yüzünde bekleyenleri vardı,
Onlarla buluşmalıydılar.

Güneşe diz çöküp el açtılar
Bir parça ışık için yalvardılar.
Güneş onlara verdi isteklerini,
Gecenin karanlığında artık ışıktılar.

Güneş, ay, yıldız, ben birde sen,
Bir güçtük artık, karanlıkları delen.
Hepsinden önemlisiyse bu hikayenin,
İkimizdik, yıldızlar altında sevişen...