Vururdum kendimi sokaklara Gecenin karanlığında.
Yalnız olmak isterdim.
Sessizce çekip gitmek kalabalığın arasından.
Her uykusuz bir gecede Bir sahile atardım kendimi
Sessizce otururdum
Başımı gökyüzüne çevirir gülerdim
Çünkü ben yıldızları severdim..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta