Akşamı yıldızlar okşar mavi gökyüzü kaybolurken
Seyrediyorum insanlık alemini bir durakta beklerken!
Yine sensizliğin korkusu sarıyor, şu yaz sıcağında iҫimi
Herkes ayrı ayrı ҫekip kendi yoluna giderken
Akşamı ay okşar arınmak iҫin gecenin korkularından
Sarraf oldum seҫtim tane tane insanları …
Gelip geҫti hiҫ selam vermeden bazıları …
Bazıları uğradı eşiğimebir hal hatır sorup gittiler
Senden başka yüreğimde kimse kalmadı …
Akşamı sesin okşar ruhumla beraber ben seni anarken
Yaşadığım yalan hayata boyun eğip kanarken!
Gözyaşlarındır gamzelerinden yüreğime akan!
Ve ben hala seni bekliyorum yıldızları seyrederken
Yıldızları okşarsın tebessümlerinle yüreğinden!
Yüreğinden!
Gel gel, gel de tebessümlerinle ve güzelliğinle
Büyüle beni her gün yeniden!!
27.07.2020
Hüseyin Arslan 3Kayıt Tarihi : 13.8.2020 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!