Kendimden yalnızlık yaratmak isterken
Tahta atlarım sırtımda yolcu kaldı
Oysa hiç tahta atım olmadı
Bez bebekli düşleri eritmeye yatmıştı
Eriyen kardan adam yapan ellerle birlikte
Gözlerimde ki bulut yağmurlar durağıydı
Dökeceği yolcusunu bekliyordu her durakta
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla