Yıldızlarda İz Bırakan Gözlerin

Yıldızlarda izi bırakan gözlerindir, gecenin mavisinde
Parıldayan
Yüksek dağlardan aşıp gelen
Rüzgârdır
Itır çiçeğin
Senden aldığı
Her zerresi buram, buram
Mis kokan
Baş döndüren kokun içinde
Mehtaba süzülen gülümsemendir, beni içine çeken
Sabahı aydınlatacak; kızıl zırhla kaplı şafağı bağrında taşıyan

Yıldızlarda iz bırakan gözlerindir, bendeki yorgun yüreğimde
Umut büyüten
Karanlığı yırtıp atan
Ufkumu aydınlatan
Güneş olup
Günüme düşen
Bitmeyen bin yaşam var sende
Şu masmavi olan, şu engin gökyüzü çok güzeldir, şiir gözlerinle

Yıldızlarda iz bırakan gözlerindir, tüm gökyüzünü nakış, nakış
Süsleyen
Ateşten bakışlarındır
Baharda elvan, elvan
Gül kokan
Zemheri’lere aldırmadan
Soğuk karanlığın ikliminde içimi dolu, dolu ısıtan
Gözlerine dalıp, her karanlığa inat! Hayata sarılmak ne güzel

Yıldızlarda iz bırakan gözlerindir. Bahara çok benziyorsun
Karanlığı aydınlığa bağlayan billur gözler sende
Sendeki o gözler
Sanki
Özgürlük meşalesi
Perçemin gözlerine düşmüş
Her bir teli
Sanki
O çok sevdiğim
Munzur
O çok sevdiğim
Gabar Dağ’ın çiçekleri
Gözlerinle hep dolu, dolu bak, her an nurlansın dünyam seninle

Yıldızlarda iz bırakan gözlerindir, kalpten kalbe giden yolun
İlk durağı olan, en güzel gözler sende
Renkli mi, renksiz mi ne fark eder?
Sevginin
Sevmenin rengi
Hep aynı
En sevdiğim yerin
İçime çavlan, çavlan akan
O kusursuz
O mağrur olan gözlerin
Cennete ışık
Dünya döndükçe
Ne sıcak bakışlarını, nede o umut dağıtan gözlerini unuturum
Mavi göğün üzerindeki, yıldızlarda iz bırakan gözlerinden öperim

Mehmet Çobanoğlu
27.08.2019
İstanbul