Köşegen bir aşkımız vardı bizim
Sırt üstü yıldızları seyrederdim
Gözümün ucuyla birleştirirdim yıldızları
Hep köşegen uzardı aşkımız
Biz hep gök yüzündeki başka üçgenlerdeydik
Hatta aşkımız şekilsiz köşegenlere hapsoldu
Birleştirdiğim yıldızlar sadece çizgilerdi
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta