o gün rahmet beyazlara büründü,
beyazlar altında biran,
nurdan yüzün göründü.
rahmet taşıyan melek sanmıştım seni önce,
lakin ete bürünüp yamacıma gelince,
anladım ki o zaman melek değilsin!
anladım ki o zaman; sen benim kaderimsin!
benim kurduğum düş o gün gerçek olmuştu,
bir sonbahardı ve kalbim seni bulmuştu...
o günden beridir yıldızlar hep yakınlar,
gönlümü yıldızı; ruhum senle bahtiyar.
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 18:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!