İlimle örtünce üşüyen ruhunu
Evren biliyor ki sen tanımıyorsun onu
Tanımıyorsun kendini
Şah mat olmuş oyun ama ayakta vezir
Dağıtmış alem, kafalar medcezir
Zamanın akışına bırakılmış her şey
Udlarla göklere yükseliyor gülerek ney
Açlık hissediyorum yüreğimde
Kalbime inen darbeler krater açtı beynimde
Hatırlamam gerekenler hep silik
Muhtaçlık kesemin dibi delik
Beynimin kıvrımları keskin viraj
Düşünceler yuvarlanıyor boşluğa
Işık tek tek av oluyor doymayan loşluğa
Tadılacak, sindirilecek
Belki sadece görülecek
Yıldızlara doğru uçmadan orada karanlık
Atalarının yaşam belirtisi bir anlık
Ayın sırtında insanoğlunun ayak izleri
Güneş ışınları selamlıyor sizleri
Es geçiyor bizleri
Kayıt Tarihi : 9.12.2019 19:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2019 yapımı "Ad Astra" filmini sinemada seyrettiğim akşamın gecesinde ilham olan şiir.
Kutlarım usta
Ben gayet beğendim, kaleminiz elinizden eksik olmasın.
TÜM YORUMLAR (2)