Gün ışığı varmıyorsa tenine
Ummadığın gecelerin ilkinde
Kaldır başın
Gökyüzünde doğan
Yıldızlara baksana
Sabrın tohumunu ektin yeryüzüne
Kenetlenir elbet yaprak ile dal ile
Ama veba değerse köklerine
Kaldır başın
Gökyüzünde örülen
Yıldızlara baksana
Ne umdun şu ufacık insanlardan
Metelik avlarlar utanmadan bir avuç kandan
Ve onlarda hiç yoktur inan
Varlığa sadakat ama şaşırmadan
Düşmüşsen bu mecburi yalnızlığa
Doğrulup
Koskoca yıldızlara baksana
Üşüyorsa yüzün pencerede
Aç kapıyı düş ayazın peşine
Hiç güneş olmasın caddelerde
Kaldır başın gökyüzünde dans eden
Yıldızlara baksana..
Kayıt Tarihi : 6.7.2006 16:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/06/yildizlara-baksana.jpg)
Akıcılığı içinde hoş,
ama takıldım.
'Kaldır başın'
Neden 'Kaldırıp başını'
değil.?
bende gök yüzündeki yıldızlara hapsettim kendimi sevdigimin aklına gelirsem birkere bakması yeter yıldızlara
TÜM YORUMLAR (2)