Yıldızlar Ve Papatyalar
Geceler uzun ve karanlık
Sensiz gecelerde senli düşlere daldık
Şarkılar oldu sigarama meze
Sensizlik bile özel anlatılmaz herkese
Beni sadece gerçek dostlarım anladılar
Onlarda kulağıma gerçekleri fısıldadılar
Kalbim gerçeklerle acıdı küfrettim geceye
Senle iken şiir idim sensiz döndüm heceye
Başımı kaldırıp seni anlatıyorum yıldızlara
Dayanamayanlar birkaç tanesi kayıyor semaya
Hava soğuk üşüyor ellerim ceblerimde
Ellerini hiçbir zaman bırakmayacağım diyen kadın nerede
Biliyorum bu uzun gece bitip güneş doğacak
Güneşi gören papatyalar birer birer açacak
Kaybolan yıldızların papatyalara vasiyeti
Koparıldıktan sonra seviyor ile ödesinler diyeti
Yalnızlığın Ezgisini yaşıyorum ve gelecek bir gün ölüm
Kocaman yerleri istemem beni sevdiğimin Gamzesine gömün
Kayıt Tarihi : 6.4.2018 06:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalbimizdeki olanları insanlara tam anlatamadık bizde oturup şiir yazdık herkes ne kadar anlarsa

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!