Dün gece
Gökyüzündeki yıldızları saymaya durdum
Ne sayılar kâfiydi
Nede yıldızlar bitti
Yıldızlara kadar
Uzandı hayallerim
Ve onları tutmak için
Uzandı ellerim
Uzandı kollarım onları sarmak için
Ne kollarım kâfiydi
Ne boyum yetti
Boşlukla kucaklaştı ellerim
Boşluğu sardı kollarım
Her şey birdenbire bitti
Her şey bitti
Yıldızlar, hayaller, umutlar
Demek insan
Kendi boyunu bile aşamıyordu
Bir adam dün gece konuşuyordu
San ki bana beni anlatıyordu
Bir adam dün gece
Yıldızlar saymakla bitmez diyordu
Anladım ki o da saymış
Oda sevmiş yıldızları
Ve anladım ki
O da geceleri çok seviyordu
Dün gece
Yıldızları saymaya durdum
Zaman bitti,
Gece bitti,
Rakamlar bitti,
Yıldızlar bitmiyordu
O gece biri bana sanki gaiplerden sesleniyordu
Yıldızlar saymakla bitmez diyordu
O da biliyordu,
O da seviyordu,
Hayaller ki ömre sığmaz diyordu
Haklıydı sözleri
Doğruydu söyledikleri
Gerçekleri kabullenmek zor amma
Her şey açık ve seçik
Ve çok net görünüyordu
Sen
Boş hayaller peşindesin diyordu
Peki
Bana ne oluyordu
Gözlerim inanmak için
Bir şahit mi arıyordu
İşte şahit
Dün gece biri bana
Yeter artık
Geceler çok uzun olsa da
Yıldızlar saymakla bitmez diyordu
Kayıt Tarihi : 25.12.2009 09:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!