Yıldızlar o kadar uzak ki yerden bakarsan öyle görünür.
Zahiren belki öyledir.ama gönlümdedir büyük yıldızlar.
Ay elimde, güneş gözlerim,aydınlık sabah sözlerimdir.
Kendim toprak,ciğerim su,yüzüm yeryüzüdür tepelenmelidir.
Kara kaşlarım yalçın dağlardır,burnum kar içindeki tepelerdir.
Söyle bana sen ki yoksun, kayalardaki yosunsun kış senindir.
Saçların ağaçtır,kulaklarım ise meyve, bereketli yağmur benimdir.
Söylesem derdimi dinini yıkanlar, dinlemezler, yalan onun,iman benimdir.
Kayıt Tarihi : 11.3.2015 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kurtbey](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/11/yildizlar-o-kadar-uzak-ki-yerden-bakarsan-oyle-gorunur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!