olmasakta beraber söyle sevdiğini
günler seri gelir kış mevsiminde
gerçekten ölmek aşkım uğruna
kitaplar yazmasada ikimizi
gizlenelim sarayların odalarına
yada yaylaların tahta evlerine
tattım aşkımın yeganesini
gece yıldızlar kaybolmadan
sürekli istedim yüzünün terini
içtim mayhoş tadını
aniden gelen yağmurda yıkandık
sıra çamlarda yürürken
ıslandık tenimize kadar
siyah laleden gözlerinde
şekerpare yüzünde buselerim
hiç eksik olmadı, doymadım sana
yeşil kadife kanepede devam ettik
sonu gelmeyecekmiş gibi sevgiyi
salonumuzda çalışan klima
vermez sevgimizin gizemini
çınar vadisine açılan penceremizde
şakıyan muhabbet kuşu uçmayacak uzak diyar!
bu güzellikte kalacak pembe sevdamız yar
Kayıt Tarihi : 11.1.2009 19:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahdet Mehmet Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/11/yildizlar-kaybolmadan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!