Yıldızlar Kayar Ölüm Şiiri - Osman Bulut

Duyuyoruz; yalnız göklerde değil
Yerde de her vakit yıldızlar kayar! ...
O acı oltayı atar Azrail,
Tadılır son öğün yıldızlar kayar! ...

Azrail’e karşı yalnızız yalnız,
Faydası; eş, ana, baba, oğul, kız.
Bir gün gurbet elde sessiz sedasız
Sonu gelir ömrün yıldızlar kayar! ...

Elbette tutmayız ecele kafa;
Zamansızı edilmiyor müdafaa.
Elinde olmadan dört bir tarafa,
Saçar keder, hüzün yıldızlar kayar! ...

Ölüm hem mukadder hem de çok hazin,
Öyle halkeylemiş Rabbulalemin.
Başlar kara günler, kalanlar için
Biter bayram düğün yıldızlar kayar! ...

Biz de yaklaşırız o son durağa,
Kısmetse belerler malum kundağa.
Vakitli vakitsiz düşer toğrağa,
Büyük küçük bütün yıldızlar kayar! ...

Hep dışarda dolaşsa da umutlar,
Çizilidir varacağın hudutlar.
İbret alsın gafil gezen Bulut’lar,
Ondan daha üstün yıldızlar kayar! ...

03/08/2006 Çarşamba Samsun