Gerçeklere yelken açan yat, yalan taşımaz
Yaralı, yaralının yarasını kaşımaz
Karnı tok adam, açların halinden anlamaz
Aşk ile yanıp tutuşan bu kalbim tınlamaz.
Usul erkân bilenler, yargılar bol keseden
Şartlar toz ve pembe iken, geçilmez neşeden
Çok gösterişli damarına basarsan bir gün
Çabuk unutur, ne çok sessiz ve asildi dün.
Seni uydurmak ister, kendine eş, tıpa tıp
Pişmiş aşa, tavandan dalkavuk damlar tıp, tıp
Tüm duymak istediklerini, söyler de söyler
Zavallıdır buna aldanan, şık giyim beyler.
Mehtap dediğimiz ay ışığı, gök güneştir
Tüm manevi varlığın, kalbindekine eştir
Doğarken ağlar bebek, gün gelir bağlar göbek
Yıldızlar kayar, günü gelince öbek, öbek.
Kayıt Tarihi : 19.2.2010 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!