Yıldızlar Karanlığa Düşer

kim değiştirebilir ki yazgıları
çöl, kuyu, saray, zindan-ı mahşer
“ilahi kudretin planını ”
bozabilir mi? ki, beşer

ihtiraslara kurban verildi bir çocuk
yer utandı, ölüm ağladı, sustu ihvan,
kim duyar ki? kör kuyuda çığlık sesini
sağır ve dilsiz olmuşsa zaman

kuyu karanlık, yıldızlar karanlığa düşer
bir derviş feryad-u figanlar içre.
küflenen gözyaşıyla pas tutar gözler
çöl yangınında hüzün pişer, hüzün deşer

bütün gergef çıkmazlar nafile
bir tutam sabırla çatlarken taşlar
insu-cin utanır bu bel’amdan
çöl mihnetinden sığınır rabbe
söz etmez Pir’im âlemi kelamdan.

vuslata varmak için kuyu ile başlar aşk
maşuku almış kervan, kenan elinden
ay utanır ışıldamaya, yıldız saraya ışıldar
bir melik doğar kıftır’in hanına

kuyudan muştular yayılırken semaya,
bir köle pazarından satın alınır aşk
kedere bürünen sarayın siyah gülü
esirgemedi gönlünü sevdanın hülyasına

yusuf misafirdir karanlık zindana
kaderin kuyusunda kıvranır züleyha
avazı çıktığı kadar susar haykırışlar
sır olur acılar yüreğin ince zarına.

nur-u cemaliyle aydınlanır zindan
nefse olmayınca ram.
rüya ile bahtiyar olur tahtı sultan.
maşuklar dem olurken susuz aşklara
züleyha gönül tahtına yorgun
yusuf ilahi aşka vurgun.

bu nasıl vaveyladır yusuf’um
bir gömlek yırtılır verilir ölüm haberi
bir gömlek yırtılır yazılır karanlığa kaderi.

TajdinK. 2019 Ankara