Yıldızlar Hep Gecelere Kaçar

Oturup hep içimize dökelim
Duygu demetinin tayflarını

O canlı dikenlere bürünmüş kirpi
Kalbinin mezarında tabut

Açmak varken bahçeler gibi
Şu cumartesi şebboylarını

Nasıl sevgi diye bularsın kini
Nefret kulesinde yaşar / mı umut

Kurur elim, susar dilim
Tırnaklamak hayat demek ki

Yüreğini avuçlayacak bir dosta
Neden gözlerini diker tilki

Çiçek açar, kuş uçar
Dudaklarıma konar beton

Yıldızlar hep gecelere kaçar
Yırtılır derin sandığım karton

Susmak en güzel salıncaktır şimdi bana
İçinde beni ve seni sallayan