Dolunay sensizliğimi geceye resmediyor;
Işığıyla sessizliğimin içinden süzülüp yeni bir dünya çiziyor.
Yıldızlar dans edercesine yol alıyor saman yolunda,
Nereye varacaklarını bilmeden,
Gün yüzü görmeden gidiyorlar gözlerimin önünden.
Bir görünüp bir kayboluyor sanki kutup yıldızı,
Yol göstermekten yorulmuş, kendi yolunu kaybetmiş belki de.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Ya da yitirdiğimiz her insan hayatı;
Yerini alıyor sıra sıra gökyüzünde.
Göz kırpıyor oradan sevdiklerine.
Güzel bir çalışma ve bu güzel esere yakışır bir final.Yüreğinize sağlık.Saygı ile
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta