Yıldızlar Gibi Bir Başına Yalnız

sakladığım ziftli gecenin koynunda
dolunay kayıp
sessizliğe odaklanmış
özlediği tomurcuk güllerin derilişinde

erkene kalır belirsizliğinde
çiğ düşmüş çırpıntılı yüzeye
ellerin sıcaklığında
gül kokusu dağılır

dolanır gelir
yanı başındadır ecel
dokundurduğunda usulca
kaçışın zor boşuna üstelik

dudağında uçuk
kanı çekilmiş yüzünün
gecenin çıtır ayazında
üşüyen şiirde titrersin

dağınık başında hüzün
gülmeyeceği tuttu yüzün
kursağında açtır hevesin
yıldızlar gibi bir başına yalnız