Yıldızlar Dökülür Kumral Saçlarından

Kimselere görünmeden
Çıka gelirsin senin koktuğun odama
Ne ayak sesin duyulur
Ne kapı zili
Bir bahar esintisi gibi doluverirsin odama
Her gelişinde başka bir çiçek kokarsın
Başka mevsimlere çevirirsin dünyamı
Kuş sesleri cıvıldar sözlerinde
Yeni bir güne uyanırım her defasında seninle
Sarıp sarmalanır duygularım
Sıkıca tutup ellerinden
Bulutlara doğru bir yolculuğa çıkarım
Gök kuşağı merdivenler dizer yollarıma
Akasya kokularına bulanırım
Ay ışığı çizer yolumuzu gümüş rengi
Yıldızlar dökülür kumral saçlarından
Göz bebeklerinin içinde
Kendi mahçup geleceğimi görürüm
Çiğ taneleri gibi dokunurum ellerine
Mayıs güneşi gibi doğarım bedenine
Her kayan yıldızda yinelerim dileğimi
Karadeniz gibi hırçın savrulur dalgalarım
Akliman koyu gibi ıpıslak
Ayancık akşamlarında İstifan’da çakan fener
Gerze’deki küçük balıkçı köyü gibi
Tutunup sıkıca ellerine
Bırakırım arzuyla bedenimi bedenine...

Turan Gökmenoğlu
Kadıköy, 4 Nisan 2007